Η Εύη Ανδρέου γοητεύεται από κάθε τι που επίκεντρο έχει τον άνθρωπο. Μέσα από μια μακρά πορεία και αναρίθμητους σταθμούς στης ζωής της -τον αθλητισμό, την ψυχολογία, την επικοινωνία, το θέατρο, τη φιλοσοφία, την κοινωνιολογία-, τις μικρές και μεγάλες στιγμές της καθημερινότητας, κρατά πολύτιμες αποσκευές. Αναγνωρίζει ως θεμέλιους λίθους για κάθε ποιοτική αλληλεπίδραση τη βαθιά γνώση και κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και την ανάπτυξη των επικοινωνιακών δεξιοτήτων. Λατρεύει το «μοίρασμα», διδάσκει και «μεγαλώνει» μέσα από εργαστήρια, συνεδρίες, ομιλίες, συγγραφές και άλλες δράσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η Ανδρομάχη Μπούνα σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου και διδακτορικού διπλώματος στο πεδίο της «Κοινωνιολογίας του Φύλου» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Υπήρξε ακαδημαϊκός υπότροφος στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Πανεπιστήμιο Πατρών. Σήμερα είναι διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, όπου διδά-
σκει θέματα ταυτότητας φύλου και κοινωνιολογίας της οικογένειας. Παράλληλα, είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου - η έρευνά της επικεντρώνεται στη «Σχολική βία με βάση τη σεξουαλική ταυτότητα στην Ελλάδα και την Αλβανία». Εργάζεται επίσης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών ως ερευνήτρια για το έργο «BRING-IN». Έχει λάβει μέρος σε πολλά επιστημονικά συνέδρια και έχει εκδώσει τρία βιβλία για θέματα φύλου: Η Κερασοβίτισσα Μάνα. Από τα χρόνια της τουρκοκρατίας μέχρι σήμερα. Ιστορική, κοινωνική, πολιτισμική και ανθρωπολογική προσέγγιση (Εκδόσεις Δωδώνη, 2017), Η Κερασοβίτισσα Νύφη. Ιστορίες ζωής και ανθρωπολογική ανάλυση (Εκδόσεις Δωδώνη, 2019) και Η διαμόρφωση της έμφυλης ταυτότητας. Ο ρόλος της οικογένειας και του σχολείου (Εκδόσεις Πεδίο, 2019).
Η Άντζελα Γεωργοτά γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1977. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στο τμήμα της Ελληνικής Φιλολογίας. Εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως φιλόλογος από το 2003. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Αυγή, στα λογοτεχνικά περιοδικά Θευθ, Μανδραγόρας, Δίοδος, Παρέμβαση, Οδός Πανός και σε ηλεκτρονικές ιστοσελίδες, ενώ έχει βραβευτεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς. Το 2017 ολοκλήρωσε τη φοίτησή της στο μεταπτυχιακό «Δημιουργικής Γραφής» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και το 2021 στο μεταπτυχιακό του τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας & Μουσειολογίας με τίτλο «Διαχείριση και Ανάδειξη Πολιτιστικής Πληροφορίας». Παράλληλα από το 2008, σκηνοθετεί και επιμελείται μαθητικές παραστάσεις. Η πρώτη της ποιητική συλλογή «Στην πιθανότητα στηρίζεται η αγάπη» εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2016 από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη, ενώ η δεύτερη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Το ανεπίδοτο της συντριβής» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κουκκίδα (Οκτώβριος 2017). Tον Απρίλιο του 2021 κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή «της μοναξιάς θαλλόφυτα» από τη σειρά Καρυοθραύστις/Ρώμη, αρ.2. Παράλληλα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πανός το πόνημά της «Γώγου και Σέξτον, Η απόσταση που τις ενώνει».
Ο Αντώνης Ζαΐρης γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Πολιτικές επιστήμες και έκανε Μεταπτυχιακές σπουδές (ΜΒΑ) στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Η διδακτορική του διατριβή ήταν σε θέματα Συμπεριφοράς Καταναλωτή. Έχει υπηρετήσει για 32 χρόνια ως Διευθυντικό Στέλεχος Πωλήσεων και Μάρκετινγκ και Γενικός Διευθυντής σε διάφορες Πολυεθνικές και Μεγάλες Ελληνικές Επιχειρήσεις, ενώ έχει υπηρετήσει και το Δημόσιο μάνατζμεντ μέσα από θέσεις ευθύνης. Σήμερα είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις, Πάφος, καθώς και Αναπληρωτής Αντιπρόεδρος του ΣΕΛΠE.
Eίναι συγγραφέας 17 βιβλίων εκ των οποίων τα 10 τα έχει συγγράψει με τον Γιώργο ΣταμάτηΕχει βραβευθεί για το σύνολο του έργου του από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, την Διεθνή Ακαδημία Ηγεσίας, την Διεθνή Ακαδημία Τεχνών και το Λογοτεχνικό περιοδικό Κέφαλος.


Ο Δρ. Κοΐνης Αριστοτέλης είναι Κλινικός Ψυχολόγος και εργάζεται σε Ελληνικό Δημόσιο Νοσοκομείο καθώς και διδάσκει στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Aegean College, σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια του Christ Church University και του Coventry University του Ηνωμένου Βασιλείου, και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Είναι εκπαιδευτής σε εκπαιδευτικά προγράμματα του Τομέα Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου Υγείας. Δίνει διαλέξεις για θέματα Ψυχολογίας σε φορείς, συμμετέχει με ανακοινώσεις σε Ελληνικά και Διεθνή συνέδρια. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά. Έχει μετεκπαιδευτεί και επιμορφωθεί στην Κλινική Ψυχολογία, στην Ψυχοπαθολογία παίδων, εφήβων, ενηλίκων, στη Γνωσιακή-Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία, στην Ομαδική Θεραπεία και στο Ψυχόδραμα.
Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα είναι πολλά και τα συνδέει, με γνώμονα την επιστήμη της Ψυχολογίας, τη θεραπεία και την εκπαίδευση.
Είναι συγγραφέας του βιβλίου “Ηθική παρενόχληση (mobbing) / η αδιόρατη απειλή στο ψυχικό κόσμο των επαγγελματιών υγείας”, εκδ. Ἡδυέπεια (2020).
Η Ασημίνα Μερτζάνη είναι εκπαιδευτικός και υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με αντικείμενο τις Κοινωνικές Επιστήμες. Είναι απόφοιτος του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών Αθηνών.
Το 2009 ολοκλήρωσε το αγγλόφωνο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στο Westminster University με τίτλο «Specific Learning. Difficulties - Dyslexia - Etiology and Symptoms», MSc Ειδικής Αγωγής και το 2017 το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών MSc «Εκπαίδευση Ενηλίκων» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.).
Ως πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων επιμορφώνει εκπαιδευτικούς στο αντικείμενο των Παιδαγωγικών και Κοινωνικών Επιστημών, σε συνεργασία με ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς και Δήμους και συμμετέχει ως εισηγήτρια με δημοσιευμένες εργασίες της σε διεθνή συνέδρια. Ασχολείται με την τέχνη από νεαρή ηλικία και εκφράζεται μέσω αυτής όχι μόνο σε εκπαιδευτικό επίπεδο, αλλά και σε προσωπικό, προσπαθώντας σε κάθε στιγμή της ζωής της να την κάνει «κτήμα» της.
Εργογραφία
• «Γιατί με αφορά η τέχνη, οι πολλές διαστάσεις της και πως αξιοποιείται στη ζωή μας», εκδόσεις Ηδυέπεια, στον οποίο έλαβε μέρος με το κεφάλαιο «Κοινωνιολογία της Τέχνης», 2020.

Γεννήθηκα στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσα. Από μικρό παιδί θυμάμαι ότι πάντα κάτι μου έλειπε. Πάντα αναζητούσα να βρω καινούριους δρόμους και ενδιαφέροντα στη ζωή μου. Ένα μολύβι ή ένα στιλό ήταν πάντα στη παλάμη μου, άλλοτε για να γράφω και άλλοτε για να ζωγραφίζω. Με αυτόν τον τρόπο ταξίδευα και με γνώριζα, όλο και πιο πολύ. Ο έρωτας, κατόπιν ο γάμος και τα παιδιά μου, απέσπασαν αρκετό διάστημα από τις δικές μου ανησυχίες κι επικεντρώθηκα στην ανατροφή των παιδιών μου. Το γράψιμο μπήκε σε αναμονή και τα πινέλα πήραν δράση, όσο τα μικρά μου μεγάλωναν. Δημιούργησα δεκάδες εικόνες αποτυπώνοντας τες σε καμβά· έλαβα αλλά και συνεχίζω να λαμβάνω μέρος σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις εικαστικών. Όταν πια μεγάλωσαν τα μικρά μου και είχα μεγαλύτερη ελευθερία χρόνου σπούδασα υποκριτική στη δραματική σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου, όπου και γνώρισα έναν άλλο μαγικό κόσμο. Έναν κόσμο που δεν πρόλαβα να χαρώ, γιατί με πρόλαβε η πανδημία, που σφράγισε τα θέατρά μας. Η ανάγκη μου να εκφραστώ στο σανίδι, την περίοδο του εγκλεισμού, με ώθησε να γράψω και πάλι. Και αυτή τη φορά έγραψα φέρνοντας το σανίδι του θεάτρου στο σπίτι μου, στον υπολογιστή μου, στον ήχο των πλήκτρων που αβίαστα δέχονται την πίεση των δαχτύλων μου, καθώς αποτυπώνω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου για το πώς θέλω να μεγαλώσουν τα καινούρια μου παιδιά.
Τα θεατρικά μου παιδιά!
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Ο Γιώργης Ν. Παπανικόλας γεννήθηκε το 1953 στο χωριό Δρυμάδες Χειμάρας. Είναι το τρίτο παιδί του Νικήτα και της Χαρετίνας Ντούνη.
Σπούδασε ηλεκτρολογία και εργάστηκε περισσότερο από 40 χρόνια ως ηλεκτρολόγος δημόσιων έργων.
Αγάπησε την ποίηση και την ιστορία από μικρή ηλικία. Με το βιβλίο αυτό κάνει για πρώτη φορά εμφάνιση στην ποίηση. Αναφέρει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του για τη ζωή αλλά και περιγράφει εικόνες από την αγαπημένη του γενέθλια γη.
Γεννήθηκα, ζω και εργάζομαι στη νεοκλασική Ερμούπολη της Σύρου, ως καθηγητής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Στη διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών οφείλω το «ζῆν», στον κινηματογράφο το «εὖ ζῆν».
Είμαι πτυχιούχος της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης έχω σπουδάσει «Ιστορία κινηματογράφου, πρακτικές & Βασικές αρχές κινηματογράφου» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είμαι τακτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ.).
Το 2002 συμμετείχα στη διοργάνωση του προγράμματος «ΠΑΜΕ ΣΙΝΕΜΑ» του Υπουργείου Παιδείας, στα σχολεία των Κυκλάδων, ως εκπρόσωπος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
Το καλοκαίρι του 2007 διοργάνωσα το «Φεστιβάλ Κινηματογράφου για παιδιά» στην Ερμούπολη της Σύρου, σε συνεργασία με την Πολιτιστική Επιτροπή του Δήμου Ερμούπολης.
Υπήρξα πρωτεργάτης στη δημιουργία της κινηματογραφικής λέσχης «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ» στην Ερμούπολη Σύρου, συγγράφοντας & παρουσιάζοντας τις εισηγήσεις των προβολών.
Στο διάστημα 2017-2020 υπήρξα κινηματογραφικός συντάκτης στην Κυκλαδίτικη εφημερίδα «ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ», με την εβδομαδιαία στήλη “Σινεπιλογές”. Επιπλέον γράφω αναλύσεις ταινιών με αναφορά στη φιλμογραφία σκηνοθετών στο ηλεκτρονικό περιοδικό Τέχνης “Fermouart”. Κείμενά μου έχουν δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του «Κέντρου Μελετών & Ερευνών για το Σινεμά» και στο περιοδικό Τέχνης ‘’Fractal.gr’’ .
To 2017 δημιούργησα τη διαδικτυακή κινηματογραφική ομάδα, “CINEπιλογές’’ και είμαι ‘’External reviewer’’ στην κορυφαία πλατφόρμα για τον κινηματογράφο IMDb.
Κινητήρια δύναμη μου είναι η ρήση του Αντρέ Μπαζέν: “Ο κινηματογράφος είναι ένα ανοικτό παράθυρο στον κόσμο”.
Πρόσφατα έγινα τακτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.
Ο Δηµήτρης Καλαβέσιος γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου µεγάλωσε και έκτοτε ζει. Σπουδάζει Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Κάπου στην εφηβεία του άρχισε να εξερευνεί τη ζωή και να καταγράφει όνειρα, πόθους και ψυχανεµίσµατα.
Συνεχίζει ακόµα στον ίδιο δρόµο της καταγραφής και προσπαθεί να βάλει και ο ίδιος ένα λιθαράκι συνείδησης στο ψηφιδωτό της κοινωνίας του µέλλοντος.
Έχει εκδώσει ακόμα το "Εκ µύστου τῷ µύστῃ (Θυµητάρι)" το 2017, το "Έμμετρα αθύρματα" το 2019 και το "Απόθεμα λευτεριάς" το 2020.
Γεννήθηκε το 1958 και μεγάλωσε στο Ελισάβετβιλ του βελγικού Κονγκό. Εργάσθηκε στην Ολυμπιακή Αεροπορία από το 1977 έως το 2002.
Σπούδασε Κοινωνιολογία στη Γαλλία, στο Πανεπιστήμιο Lyon 2 Frères Lumières Université de Sciences Humaines Sociologie et Psychologie Sociale και είναι κάτοχος Maîtrise de Sociologie. Εξειδικεύτηκε στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης.
Είναι εκπαιδεύτρια ενηλίκων, πιστοποιημένη από την IATA (International Air Transport Association), από τη Γενική Γραμματεία Δια Βίου Εκπαίδευσης Ενηλίκων του Υπουργείου Παιδείας και από τον ΕΟΠΠΕΠ. Είναι Κοινωνιολόγος-Σύμβουλος οικογενειακού προγραμματισμού και Σύμβουλος ανθρώπινου δυναμικού.
Διοργανώνει και παρέχει επιμορφωτικά σεμινάρια σε ιδιώτες και οργανισμούς από το 1990.
Έχει πολυετή εμπειρία συμβουλευτικής σε θέματα διαχείρισης-αξιολόγησης ανθρώπινου δυναμικού και διαχείρισης οικογενειακού προγραμματισμού.
Εργάσθηκε στην Κεντρική Εκπαίδευση της Ο.Α., σε ΚΕΚ, σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ως εκπαιδεύτρια επιμορφωτικών σεμιναρίων ενδοεπιχειρησιακής επικοινωνίας, επικοινωνίας με τον πελάτη, εκπαίδευση εκπαιδευτών, ανάπτυξη ικανοτήτων πωλητών, προσωπική ανάπτυξη και επικοινωνία, καθώς και, ανάπτυξη κοινωνικών και επαγγελματικών δεξιοτήτων στον χώρο εργασίας.
Στις Σχολές Γονέων του Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ. δίδαξε «Η οικογένεια στη σύγχρονη εποχή», «Διαφυλικές σχέσεις», «Συνεργασία εκπαιδευτικών-οικογένειας», «Στερεότυπα και διακρίσεις στην οικογένεια», «Συμβουλευτική σε εξειδικευμένα θέματα».
Το 2013 ίδρυσε το Εργαστήρι Κοινωνιολογίας για παιδιά, εφήβους και ενήλικες με θέμα: «Μαθαίνω πώς ν’ αγαπάω να μαθαίνω».
Από το 2016 είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού στην Εκπαίδευση Ενηλίκων από το ΕΑΠ. Συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου σε θέματα κοινοτικής και ψυχικής υγείας και ομαδικής συμβουλευτικής.
Είναι μέλος του International Transactional Analysis Association και του Δ.Σ. του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων ως υπεύθυνη των παραρτημάτων ΣΕΚ από το 2016 έως σήμερα.
Έχει συγγράψει βιβλία, επιστημονικές και εκπαιδευτικές εργασίες σε κοινωνικά, ανθρωπιστικά και επαγγελματικά θέματα.
Η Ελένη Κολλυροπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα, όπου και διαμένει. Είναι πτυχιούχος του Φιλοσοφικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Παν/μιου Αθηνών, όπου σπούδασε ως υπότροφος του ΙΚΥ. Έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης από το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Σύγχρονες τάσεις στην Ανάλυση και τη Διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας» της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Είναι ιδρυτικό μέλος της Διεθνούς Eταιρείας Eλληνικής Φιλοσοφίας (ΔEEΦ), της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (ΕΦΕ), της Ένωσης καθηγητών για την προαγωγή της Φιλοσοφίας στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση (ΕΚΔΕΦ) και μέλος πολλών άλλων επιστημονικών σωματείων.
Έχει παρακολουθήσει επιστημονικά συνέδρια (φιλοσοφίας, γλωσσολογίας, παιδαγωγικών) και έχει λάβει μέρος στη διοργάνωση πολλών από αυτά.
Έχει άριστη γνώση των Νέων Τεχνολογιών και της διδακτικής τους αξιοποίησης, έχοντας λάβει σχετική επιμόρφωση και πιστοποίηση. Επίσης έχει πιστοποιητικό εξειδικευμένης επιμόρφωσης σε θέματα «Οργάνωσης και διοίκησης της εκπαίδευσης» και «Συναισθηματικής νοημοσύνης και διοίκησης.
Συμμετείχε σε επιμορφωτικά σεμινάρια σχετικά με: διοίκηση και οργάνωση της σχολικής μονάδας, εκπαίδευση ενηλίκων, προγράμματα σπουδών, διδακτική, εξ αποστάσεως εκπαίδευση, δημιουργική γραφή, θεατρική παιδεία, υποκριτική, παραδοσιακή μουσική και χορός, ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων, μαθησιακές δυσκολίες, διαχείριση ζητημάτων διαπροσωπικής συμπεριφοράς στη σχολική τάξη, αποκλίνουσες συμπεριφορές μαθητών – παιδαγωγική αντιμετώπιση, σχολική βία, παιδική παχυσαρκία, υγιεινή διατροφή, πρώτες βοήθειες, διαχείριση κρίσεων, περιβαλλοντικά κ.λπ.
Υπηρετεί τη δημόσια εκπαίδευση ως εκπαιδευτικός Φιλόλογος από το 1990 και έχει αναλάβει καθήκοντα Δ/ντριας επί δύο έτη (1996 – 1998). Ως εκπαιδευτικός έχει ασχοληθεί με πλήθος εκπαιδευτικά προγράμματα, πολιτιστικά, περιβαλλοντικής, αγωγής υγείας κ.λπ. με πολλές τιμητικές διακρίσεις και βραβεύσεις.
Ήταν επιμορφώτρια των εκπαιδευτικών της Δ/νσης β΄/θμιας εκπ/σης Δυτ. Ελλάδας στα επιμορφωτικά προγράμματα των εκπαιδευτικών υποχρεωτικής εκπ/σης σε νέα διδακτικά πακέτα (διδασκαλία Αρχαίων και Νέων Ελληνικών) (2006).
Έχει ασχοληθεί με κριτική και παρουσίαση βιβλίων και επιστημονικών συνεδρίων με αντίστοιχες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά. Συμμετείχε στο συλλογικό έργο Κ. Βουδούρη (εκδ.), «Έρωτας, Παιδεία και Φιλοσοφία» με το άρθρο «Ψυχή, Αλήθεια και Επικοινωνία».
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ο Κωνσταντίνος Ζαΐρης γεννήθηκε στο Πειραιά. Είναι φοιτητής στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με αντικείμενο τις σύγχρονες τεχνικές του μάνατζμεντ, τις δεξιότητες ηγεσίας, τις τεχνικές διαπραγμάτευσης και λήψης αποφάσεων. Έχει συμμετάσχει στη συγγραφή άρθρων που σχετίζονται με το ευρύτερο αντικείμενο της Διοίκησης Επιχειρήσεων.
Ο Κωνσταντίνος Χ. Τζίμας γεννήθηκε το 1965 στις Φιλιάτες Θεσπρωτίας, μεγάλωσε στην Πέρδικα κι έχει καταγωγή από τον Αυλότοπο Σουλίου. Είναι εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Κατέχει πέντε πανεπιστημιακούς τίτλους σπουδών με κατεύθυνση τη διοίκηση της εκπαίδευσης, τη λογοτεχνία και τη δημιουργική γραφή. Ήταν πρώην διευθυντής εκπαίδευσης Κέρκυρας και Ζακύνθου, έχοντας διατελέσει σε όλες τις θέσεις διοίκησης της εκπαίδευσης.
Είναι μέλος πολιτιστικών φορέων κι επιτροπών, μα πάνω απ’ όλα στον ίδιο επικρατεί η αγάπη και ο προβληματισμός για το μέλλον της εκπαίδευσης.
Έχει εκδώσει δύο βιβλία. Το συγγραφικό του έργο και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα, αφορούν την εκπαίδευση με τη διοίκησή της, καθώς επίσης η μελέτη και η διδακτική της λογοτεχνίας με κατεύθυνση τη δημιουργική γραφή.
Ο Δρ. Κωνσταντίνος Διον. Φίλης είναι καθηγητής φιλόλογος και από το 2016 διδάκτωρ του τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Οι γονείς του, συνταξιούχοι φιλόλογοι, και κυρίως ο πατέρας του, επίτιμος σχολικός σύμβουλος των Φιλολόγων, του ενέπνευσαν την αγάπη για τη Φιλολογία.
Δίδαξε από το 2003 έως το 2009 στο ιδιωτικό Γυμνάσιο-Λύκειο «ΑΛΚΙΝΟΟΣ» στην Κέρκυρα και από το 2010 υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση.
Η Εύη Λεβέντη αποφοίτησε από το τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ειδική Αγωγή, στο Πανεπιστημίου Κύπρου Frederick. Έχει εκπαιδευτεί σε ψυχομετρικά εργαλεία, διαγνωστικά τεστ και έχει επάρκεια για τη χορήγηση, παρέμβαση, βαθμολόγηση και ερμηνεία εξεταστικών αποτελεσμάτων. Έχει λάβει μετεκπαίδευση σε πρόγραμμα κατάρτισης στην Ειδική Αγωγή από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Εδώ και έντεκα χρόνια εργάζεται στον τομέα της εκπαίδευσης, αξιολόγησης και παρέμβασης παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και επιπρόσθετα προβλήματα συμπεριφοράς. Από το 2009 παρακολουθεί τριετές πρόγραμμα κατάρτισης στην Συνθετική Συμβουλευτική πιστοποιημένο από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας - E.I.C.P. και από την European Federation of Integrative Counselling & Psychotherapy. Τα σημερινά της ερευνητικά ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των επιδράσεων της Τέχνης και της Φύσης στις Μαθησιακές Δυσκολίες, στη συγκέντρωση προσοχής, στο άγχος και γενικότερα στις ψυχοσυναισθηματικές δυσκολίες που μπορεί να βιώνει ένας παιδί. Μελετά το σχεδιασμό της έρευνας ενός εκπαιδευτικού προγράμματος που θα περιλαμβάνει έννοιες που συνδέονται με την Τέχνη και την Φύση προάγοντας τη δημιουργικότητα και την ανθρώπινη ανάπτυξη. Βάση αυτού θα αποτελούν, οι αναπτυξιακές και ψυχολογικές θεωρίες με ευρύτερο στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την αύξηση της αυτοεκτίμησης, αυτογνωσίας, την αντιμετώπιση του άγχους και την αποτελεσματική επίλυση προβλημάτων, Απώτερος στόχος είναι να αποκτηθούν ολοκληρωμένες εμπειρίες που θα οδηγήσουν το παιδί να αντιμετωπίσει γνωστικές, ψυχοκοινωνικές δυσκολίες, να ανακαλύψει τις κλίσεις, τα ταλέντα και τελικά να ανθίσει αξιοποιώντας όλη τη δυναμική του.

Η Δρ. Μαρία Αθανασέκου είναι Ιστορικός Τέχνης, απόφοιτη της Φιλοσοφικής Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, διδάκτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ και εκπονεί μεταδιδακτορική έρευνα στην Εκπαιδευτική Πολιτική στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Frederick και είναι ΣΕΠ του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Επίσης, έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι μέλος της ευρωπαϊκής ερευνητικής ομάδας COST Action με την ιδιότητα της εκπροσώπου της Ελλάδας στη δράση με στοιχεία: «Perinatal Mental Health and Birth-Related Trauma: Maximising best practice and optimal outcomes» (DEVoTION) CA18211 (μέλος του Management Committee).
Δίνει διαλέξεις για θέματα Ιστορίας Τέχνης σε ποικίλους φορείς και συνεργάζεται σταθερά με το Ανοικτό Ίδρυμα Εκπαίδευσης. Συμμετέχει με ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά, έχει γράψει κεφάλαια σε βιβλία, έχουν εκδοθεί τρία βιβλία της σε έντυπη μορφή και δύο σε ηλεκτρονική. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα είναι πολλά και τα συνδυάζει πάντα με γνώμονα την τέχνη, τη θεραπεία και την εκπαίδευση. Έχει μετεκπαιδεύσεις και επιμορφώσεις στην Εικαστική Θεραπεία, την Ειδική Αγωγή, Ψυχολογία, Νευρολοψυχολογία, Λαογραφία κ.ά., και είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων.
Η προσέγγιση της στην τέχνη είναι διαθεματική καθώς δανείζεται από αδερφές επιστήμες (όπως η Ανθρωπολογία, Ψυχολογία, Λαογραφία, Κοινωνιολογία) φιλοδοξώντας και ελπίζοντας τη δημιουργία σχέσης των φοιτητών/εκπαιδευόμενων με την τέχνη. Της αρέσει να αφηγείται ιστορίες της τέχνης, να μοιράζεται και να επικοινωνεί μέσω της εικόνας. Πιστεύει ότι η τέχνη έχει μεγάλη δύναμη και ιστορίες να μας πει, πολλές, αν όχι όλες, μας αφορούν ή θα μας αφορούν σε κάποια από τις περιόδους της ζωής μας, όσο διευρύνεται το υπαρξιακό μας πεδίο.
Εργογραφία
• «A concise approach to Modernism in art: Cultural moments of the history and theory of art». Μαζί με τον Αλέξανδρο Αργυριάδη. Διαθέσιμο από το Amazon, 2020.
• «Γιατί με αφορά η τέχνη. Οι πολλές διαστάσεις της τέχνης και πως αξιοποιείται στη ζωή μας». Επιμέλεια/ συγγραφή συλλογικού τόμου: Μαρία Αθανασέκου. Εκδόσεις Ηδυέπεια, 2020.
Η Μαρία Καρλή γεννήθηκε στον Πειραιά. Εργάζεται ως Παιδαγωγός στους Παιδικούς Σταθμούς του δήμου Αγ. Ιωάννη Ρέντη από το 2000.
Τα καλοκαίρια της πάντα βρίσκει χρόνο κι επισκέπτεται το χωριό της, την Πύλο Ν. Μεσσηνίας· ένα όμορφο ησυχαστήριο αλλά ταυτόχρονα πηγή έμπνευσης, αρμονίας, ξεγνοιασιάς και ξεχωριστών αναμνήσεων.
Η αγάπη της για τα παιδιά την οδήγησε να ακολουθήσει σπουδές ως Παιδαγωγός Προσχολικής Ηλικίας: I.E.K. ΞΥΝΗ Β. Βρεφονηπιοκόμου, Higher National Diploma in Early Childhood Studies MEDITERRANEAN COLLEGE και Στέλεχος Δημιουργικής Απασχόλησης ΚΕΚ ΜΕΝΤΩΡ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ. Παρακολούθησε σεμινάριο με θέμα: «Ψυχοκοινωνική Ανάπτυξη στην Πρώτη Παιδική Ηλικία» στο ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ και σεμινάριο με θέμα: «Σχεδιασμός, Οργάνωση και Λειτουργία Παιχνιδότοπων», σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Παιγνιοθήκης.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο στο Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων Πειραϊκού Συνδέσμου, ενώ παλιότερα είχε ασχοληθεί ερασιτεχνικά με το τραγούδι στο μουσικό τμήμα του δήμου Αγ. Ιωάννη Ρέντη. Έτσι οδηγήθηκε να ψάξει να βρει κι άλλους τρόπους επικοινωνίας σε εποχή καραντίνας.
Ως άνθρωπος, που την χαρακτηρίζει η αισιοδοξία, η ευαισθησία και η αγάπη, βρήκε τον τρόπο να τα μοιραστεί και να τα επικοινωνήσει μέσα απ’ τα παραμύθια της. Έτσι δημιουργήθηκαν τόσο απλά κι αληθινά τα δυο της παραμύθια: τα «Χελιδοφτερουγίσματα» που είναι υπό έκδοση και «Το μαγικό ταξίδι της Χρυσαλλίδας!». Δυο παραμύθια για μικρά και μεγάλα παιδιά, που μέσω της αγνότητας εκφράζουν το θάρρος και την πίστη που κρύβουμε μέσα μας.
Τόσο απλά κι αληθινά όσο είναι και
η αγάπη της για το κάθε παιδί, για κάθε άνθρωπο...
Η Μαρία Σαρίδη είναι Επίκουρος Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Έχει σπουδάσει Νοσηλευτική στο ΕΚΠΑ και οι διδακτορικές της σπουδές έχουν ως αντικείμενο την Αγωγή Υγείας.
Η επαγγελματική της πορεία στο νοσοκομειακό χώρο, μετά από 30 έτη στη Νοσηλευτική Υπηρεσία, έκλεισε με τη θέση του διοικητή σε δημόσιο νοσοκομείο. Διδάσκει σε μεταπτυχιακά προγράμματα όπως του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, του Πανεπιστημίου Πατρών και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Το συγγραφικό της έργο αφορά βιβλία, κεφάλαια βιβλίων και δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά με υψηλό δείκτη απήχησης, ενώ συμμετέχει με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια.
Χορογράφος - Xοροθεραπεύτρια,
Tutor της μεθόδου «Χορόχρωμα» και DanceDisability,
Καλλιτεχνική διευθύντρια
της ομάδας «Δρυάδες εν Πλω» και
του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Αναπηρίας (IDFD)
...
Η Μαρία Kαραπαναγιώτη γεννήθηκε στην Καρδίτσα. Παντρεύτηκε τον εικαστικό Ιωάννη Χρ. Τρούκη. Έχουν δύο υπέροχους γιους, τον Χρυσόστομο και τον Ανδρόνικο-Γεώργιο. Ζει μεταξύ Καρδίτσας και Θεσσαλονίκης.
Έχει σπουδάσει γεωλογία, χορό, μουσικοκινητική αγωγή, χοροθεραπεία. Γνωρίζει γαλλικά, αγγλικά, Braille. Εκπαιδεύτηκε στην ειδική αγωγή, επιστήμες αγωγής, ιστορία της Τέχνης, ανατομία, παιδαγωγικά, ζωγραφική, ψυχολογία πιάνο, κιθάρα, υπολογιστές και στην εκπαίδευση ενηλίκων.
Είναι ιδιοκτήτρια σχολής χορού, εδώ και 36 χρόνια. Από το 1985 δημιουργεί με χορογραφίες δεκάδες μουσικοχορευτικές παραστάσεις. Δραστηριοποιήθηκε κάνοντας έρευνα σε δομές αναπηρίας, κλινικές, κέντρα αποκατάστασης.
Βραβεύτηκε για την κοινωνική της προσφορά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο και οργάνωσε το μοναδικό Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Αναπηρίας (IDFD) στην Ελλάδα.
Δημιούργησε την πρωτοποριακή μέθοδο διδασκαλίας «Dance Disability». Δίδαξε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση τη μέθοδο διδασκαλίας θετικών επιστημών μέσω της Τέχνης «Χορόχρωμα».
Πιστεύει ότι η διδασκαλία σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης είναι λειτούργημα. Όσα διά βίου μαθαίνει από υπέροχους ανθρώπους-δασκάλους -μέσα από τα προσωπικά της φίλτρα- τα προσφέρει στους δικούς της μαθητές.
Θέλει να προωθήσει τις μεθόδους, όσο κι όπου μπορεί, με τον δικό της τρόπο σε σχολεία, πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ευελπιστεί να αφήσει ίχνη να πατήσουν οι νεότεροι, ώστε να αποκτήσει χρώμα η ύπαρξη και η ζωή να γίνεται χορός, γεμάτος από τη μελωδία της αγάπης για όλους.